Publikacje

Dlaczego tak ważne jest głośne czytanie dzieciom?

            Głośne czytanie dzieciom jest szczególnie ważne w dzisiejszym, jakże zabieganym świecie. Wiek przedszkolny - to właśnie okres słuchania bajek, baśni czy legend przez nasze dzieci. Jednym z głównych czynników rozwoju dziecka i jednocześnie profilaktyką zachowań aspołecznych jest głośne czytanie od najmłodszych lat. Dziecko od chwili urodzenia potrzebuje codziennej porcji czasu, miłości  i uwagi swoich rodziców. Potrzebuje stymulacji umysłu i tego właśnie dostarcza głośne czytanie. Kiedy bierzemy malca na kolana i zaczynamy mu czytać zaczyna się dla niego seans magii, podczas którego ma na wyłączność swego często zajętego rodzica. Czytając dziecku dajemy mu największy dar – swój czas, uwagę, pełne zaangażowanie, miłość i nasz entuzjazm do czytania. Dziecko, któremu codziennie czytamy: rozwija język, pamięć i wyobraźnię, uczy się myślenia i zdobywa ogromną wiedzę, rozbudza swoje zainteresowania, buduje więź pomiędzy sobą, a rodzicem, ma zagwarantowane wsparcie rozwoju psychicznego, buduje mocny system wartości, kształtuje swoją wrażliwość moralną. Wśród zalet wypływających ze wspólnego czytania nie można pominąć umiejętności wyciszenia się. Pogodna opowieść czytana dziecku na dobranoc zamyka dzień piękną, spokojną klamrą. Głośne czytanie pomaga także w wyrabianiu niezwykle ważnej umiejętności umysłu, jaką jest koncentracja. Drodzy Rodzice, pamiętajmy, że codzienne czytanie dziecku dla przyjemności jest najlepszą inwestycją w jego przyszłość!

Jak czytanie ksiażęk wpływa na rozwój dziecka?

• Czytanie książek pobudza i rozwija wyobraźnię dziecka.

• Sprawia, że dziecko jest bardziej kreatywne, dzięki czemu jest bardziej otwarte na różnego rodzaju procesy twórcze.

• Regularne czytanie powoduje, że dziecko poznaje i uczy się nowych słów.

• Dziecko czytając książki popełnia mniej błędów stylistycznych oraz ortograficznych.

• Już dwudziestominutowe czytanie książki wywiera duży wpływ na ćwiczenie koncentracji i pamięci u dziecka.

• Dzięki czytaniu książek, a co za tym idzie, poznawaniu losów bohaterów dziecko jest w stanie lepiej zrozumieć ludzkie emocje.

• Wspólne czytanie książki z dzieckiem wzmacnia i zacieśnia więzi.

• Systematyczne czytanie dziecku przyczynia się do rozwoju myślenia przyczynowo-skutkowego, które jest niezbędne w przypadku przewidywania następstw konkretnych zdarzeń (np. jeżeli padał deszcze, to trawa będzie mokra).

• Czytanie wywiera także duży wpływ na kształtowanie się myślenia analitycznego, które jest istotne podczas rozwiązywania problemów.

• Odpowiednio dobrana książka może pomóc przystosować się dziecku do nowych sytuacji i wspomóc m.in. proces adaptacyjny w przedszkolu lub przygotować dziecko do pojawienia się rodzeństwa.

Korzyści wynikające z pobytu dziecka na świeżym powietrzu!

1. Pobyt dziecka na świeżym powietrzu zaspokaja potrzebę ruchu dziecka w wieku przedszkolnym.

2. Powietrze to jeden z naturalnych czynników, mających bardzo pozytywny wpływ na rozwój dziecka.

3. Korzystanie ze świeżego powietrza i słońca to podstawowy warunek higieny układu oddechowego i układu krążenia, jednocześnie mają wpływ na rozwój układu nerwowego i ruchowego.

4. Dziecko powinno przebywać na świeżym powietrzu zawsze ubrane odpowiednio do temperatury. Każda pora roku stwarza inne możliwości przebywania na świeżym powietrzu.

Pobyt na powietrzu zimą ma wartość zdrowotną, hartuje, chroni przed zaraźliwymi chorobami.

5. Pobyt na powietrzu wpływa pozytywnie na strefę emocjonalną, społeczno - moralną oraz na poszerzenie doświadczeń dziecka, wspiera jego rozwój, sprzyja integracji dzieci.

6. Zajęcia i zabawy na powietrzu wpływają nie tylko na kontakt z przyrodą, ale na kontakt między dziećmi, które zaczynają rozumieć związek człowieka z poszczególnymi elementami środowiska.

7. Radosne przeżycia podczas pobytu na powietrzu pobudzają dzieci do wypowiadania się na ich temat, więc stanowią doskonałą okazję do prowadzenia rozmów indywidualnych.

8. Wypracowanie u dziecka nawyków związanych z korzystaniem ze świeżego powietrza i słońca odbywać się powinno poprzez dostarczenie im wiadomości o znaczeniu świeżego powietrza dla naszego zdrowia.

Wspieranie samodzielności dziecka

       Samodzielność to potrzeba rozwojowa każdego człowieka oraz proces, który trwa przez całe życie, a jego najintensywniejsze zmiany zachodzą w dzieciństwie. Okres przedszkolny to czas, w którym dziecko jest zafascynowane otaczającym światem, przez co zadaje dużo pytań i wiele rzeczy chce samo robić. Zadaniem dorosłych, którzy są obecni w życiu dziecka, jest umiejętnie rozwijać dziecięcą samodzielność, wspierać ją i ukierunkowywać. Dorośli powinni stopniowo wycofywać się z pomocy oraz zachęcać dziecko do własnych poczynań. Działania te nie oznaczają pozostawienia dziecka bez opieki i wsparcia – przeciwnie – dziecko musi wiedzieć, że bez względu na wszystko może liczyć na pomoc dorosłego. Wspieranie samodzielności to trudne i odpowiedzialne zadanie, dlatego ważne, by było wypełniane z zaangażowaniem zarówno w rodzinie jako pierwszym środowisku życia dziecka, jak i w przedszkolu – te dwie instytucje powinny ze sobą współpracować.

Aby rozwijać samodzielność dziecka:

1. Pozwólmy dziecku dokonywać wyboru i motywujmy do działania – każdy wybór daje dziecku poczucie sprawstwa i kontroli nad swoim życiem;

2. Nie zadawajmy zbyt wielu pytań, dajmy dziecku czas i bądźmy cierpliwi – dziecko samo chętnie dzieli się swoimi przeżyciami, jeśli nie jest zasypywane pytaniami;

3. Nie śpieszmy się z dawaniem odpowiedzi – zachęcajmy dzieci do dociekań i poszukiwań, zamiast udzielania gotowej odpowiedzi na nurtujące je zagadnienie;

4. Zachęcajmy dziecko do korzystania z cudzych doświadczeń – pokażmy dziecku, że oprócz rodziców, może ono poszukiwać odpowiedzi na pytania, pomocy, czy porady u kogoś spoza rodziny;

5. Okażmy szacunek dla dziecięcych zmagań, nie wyręczajmy go – zamiast wyręczać, udzielajmy dziecku użytecznych rad i uczmy odpowiedzialności za podejmowane decyzje i zadania;

6. Pozwalajmy dziecku popełniać błędy – błędy ukażą dziecku jego możliwości i ograniczenia;

7. Podczas wdrażania dziecka do samodzielności wykorzystujmy zabawę jako naturalną formę aktywności dzieci;

8. Nie odbierajmy nadziei i wspierajmy w razie porażki – pozwólmy dziecku marzyć, planować, fantazjować zamiast podcinać mu skrzydła.

Dziecko, które będzie zniechęcane do działania lub wyręczane, szybko wycofa się i przestanie wykazywać inicjatywę. Co za tym idzie będzie nadmiernie uzależnione od dorosłych, będzie miało niskie poczucie własnej wartości, będzie mniej odważne, zaradne i dociekliwe, będzie się słabo adaptowało do nowych warunków, będzie prezentowało postawę wyuczonej bezradności, stale szukało oparcia i pomocy, a także będzie miało utrudnione dążenie do samorealizacji i samorozwoju.

       Zatem pamiętajmy, że samodzielne dziecko stanie się w przyszłości samodzielnym dorosłym, który poradzi sobie z wymaganiami, jakie stawia życie – będzie to człowiek, którego potencjał rozwojowy zostanie w pełni wykorzystany.